De werknemer is leverancier van arbeid en wil daarvoor goed betaald worden. De werkgever wil als klant van de leverancier ‘waarde’ voor zijn geld. Tijdens onbalans van werknemer komen de kosten en het eigenaarschap ook op het bordje van werkgever te liggen. Zo is de wet- en regelgeving ingeregeld.

De onbalans die ik hier bedoel is de jonge vader of moeder die ’s nachts geen oog dichtdoen, de ogenschijnlijke vitale veertigers-vijftigers die na werktijd hun ouders een paar uur per dag gaan verzorgen, de oudere werknemer die zich elke dag naar het werk hijst. Om maar een paar voorbeelden te noemen.

Wanneer je als werkgever de onbalans of extra belastende
thuis-/privésituatie van werknemer in beeld hebt, dan kun je
met werknemer bespreken of er een leveringsprobleem aan
gaat komen.

De werknemer krijgt de gelegenheid om zich af te vragen:
• wat de belastende situatie op langer termijn kan betekenen
• hoe het leveringsprobleem beperkt en overzichtelijk kan blijven
• wat de consequenties kunnen zijn bij verminderde inzetbaarheid
• welke bepalingen in de cao en verlofregelingen van toepassing kunnen zijn

De werkgever kan:
• de werknemer stimuleren om het leveringsprobleem in kaart te brengen
• checken dat werknemer nadenkt en moeite doet om tot een plan te komen
• het werk binnen de mogelijkheden mensgeschikt organiseert
• op de hoogte is van nut en beschikbaarheid van voorzieningen en interventies

Inzetbaarheid is een continue dialoog tussen klant en leverancier over het leveren van arbeid. Leiderschap gaat over het vergroten van eigenaarschap van inzetbaarheid, wat teruggelegd wordt bij de eigenaar, de werknemer. Wij zien in onze praktijk dat dit enorme (verzuim) kosten kan besparen.

Ben je nieuwsgierig hoe je zo’n inzetbaarheidsgesprek doet? Heb je als werkgever een situatie waar je niet uitkomt? Bel mij gerust eens om te sparren.